Wie meer dan 25% telewerkt voor een in België gevestigde werkgever, maar niet in België woont (de zgn. ‘grensoverschrijdende telewerkers’), viel tot voor kort onder het socialezekerheidsstelsel van het woonland. Die drempel was niet langer houdbaar. Een nieuwe kaderovereenkomst inzake grensoverschrijdend telewerken biedt een oplossing: het land waar de werkgever is gevestigd (niet langer het land waar de werknemer woont) is verantwoordelijk voor de sociale zekerheid wanneer de werknemer tot maximaal 49% telewerkt.
Grensoverschrijdende telewerkers moeten aan de volgende voorwaarden voldoen:
De werkgever moet een A1-aanvraag indienen bij de lidstaat waar zijn maatschappelijke zetel is gevestigd. Zo kan hij aantonen dat hij in die lidstaat onderworpen is aan sociale zekerheid. Bovendien moet hij voldoen aan andere formaliteiten die kunnen gelden in de lidstaat van waaruit wordt gewerkt.
Neen. Tot op vandaag voorzien de dubbelbelastingverdragen die België sloot geen specifieke regels voor de belastingheffing voor telewerkers. Met als gevolg dat er voor een grensoverschrijdende telewerker nog altijd een zgn. ‘salary split’ ontstaat. De werkgever doet er dus goed aan na te gaan wat de fiscale en juridische verplichtingen zijn in het woonland van zijn telewerker(s).
Lees ons uitgebreid artikel, waar je alle up-to-date informatie vindt. Of neem contact op met de experten van ons ‘Tax & Legal’-team: legal@bdo.be / tax@bdo.be.