Belasting op meerwaarden – Welke waarderingsmethode voor groeibedrijven?

De marktaanpak (de multiples-methode)

Deze eenvoudige en praktische methode bestaat erin om waarderingsmultiples (zoals EV/EBITDA, EV/omzet, enz.) toe te passen die zijn afgeleid van vergelijkbare bedrijven. Deze multiples zijn gebaseerd op beursgegevens of recente transacties en weerspiegelen alle beschikbare informatie over de referentiebedrijven, waaronder verwachte groei, verwachte rendabiliteit en sectoraal risico. 

Het verkregen gemiddelde (of de mediaan) weerspiegelt dus de aantrekkelijkheid van de sector en zijn groeidynamiek. De toepassing van deze multiples op de te waarderen onderneming impliceert dat haar evolutie vergelijkbaar zal zijn met die van haar sectorgenoten — een veronderstelling die vaak steekhoudend is wanneer het bedrijf zich in een gelijkaardige ontwikkelingsfase bevindt en actief is in een gevestigde sector.

Het specifieke geval van ondernemingen met sterke groei

Wanneer een onderneming een groeiritme verwacht dat beduidend hoger ligt dan het sectorgemiddelde schiet de multiples-benadering tekort. Dit kan voortvloeien uit verschillende factoren: een onderscheidende technologische innovatie, een agressieve expansiestrategie of een sterke stijging van haar marktaandeel. In dat geval weerspiegelen de gekozen referentiebedrijven immers niet het specifieke potentieel van de onderneming, met als gevolg een mogelijk ernstige onderwaardering. 

Het is dan aangewezen over te schakelen op een methode die de specifieke vooruitzichten van het bedrijf expliciet in rekening brengt: de methode van de geactualiseerde kasstromen, of Discounted Cash Flow (DCF). 

De DCF-aanpak: het waardepotentieel van groei expliciteren

De DCF-methode vertrekt van een projectie van de toekomstige kasstromen die de onderneming geacht wordt te genereren, verdisconteerd tegen een risicogewogen discontovoet. Ze onderscheidt zich doordat ze in staat is om een financieel plan rechtstreeks om te zetten in economische waarde. 

Deze methode is dus bijzonder geschikt voor groeibedrijven, zoals start-ups, waarvan de toekomstige prestaties niet representatief zijn voor sectornormen en waarvoor historische gegevens weinig relevant zijn. In dit kader kan het noodzakelijk zijn om varianten van de DCF-methode aan te wenden (modellen met twee of drie fasen, probabilistische scenario’s, enz.). 

Maar start-ups brengen ook specifieke moeilijkheden met zich mee: onzekerheid over de commerciële tractie,  afhankelijkheid van externe financiering, weinig tot geen omzet, volatiliteit van de marges, beperkte historische gegevens, of nog weinig vergelijkbare bedrijven. Onze one-pager over de waardering van start-ups duikt dieper in deze uitdaging.

De hybride benadering: combineren voor een betere waardering

In bepaalde gevallen kan het verstandig zijn om meerdere waarderingsmethodes te combineren, met een weging die afgestemd is op de context. Dit maakt het mogelijk om de marktperceptie te verbinden met een gedetailleerde analyse van het eigen potentieel van de onderneming. 

Enerzijds biedt de DCF-methode een robuust kader om specifieke groeiveronderstellingen te onderbouwen en verschillende trajecten die waarde creëren te modelleren. Anderzijds zorgt de marktaanpak voor een externe referentie die toelaat om de waardering te toetsen aan de verwachtingen van investeerders. 

En nu?  

In onze volgende publicatie gaan we in op impact van schuldafbouw op de waarde van een onderneming. Wacht niet tot je met fiscale onzekerheid wordt geconfronteerd om in actie te komen: onze teams staan klaar om samen met jou de meest aangewezen strategie te bepalen, rekening houdend met je vermogensstructuur en aandeelhouderssituatie.